تو اگه یه روز دلتنگ بشی، خیلی دلتنگ! چیکار می کنی؟! و... از دست بازی های روزگار هم کلافه باشی و به ظاهر هم، چرخ گردون یه دو روزی بر وفق مرادت نچرخه؟! و... در حد انفجار باشی!! من انفجارم را به انفجار عاشقانه تبدیل می کنم ... یاد صورت مادر، به من آرامش می ده! یاد اون چشم های مهربان، یاد او ترنم های زیبایش...

روز اول سایه بودی
ته کوچه ، پشت شمشاد
پشت خواب سبز لادن
یه جایی بین دو میلاد
روز دوم نامه بودی
نامه یی از جنس پولک
عطر سرخ لاله بودی
سیب نازک ، سیب قندک
چه روزایی؟ خالی از بغض حسادت
چه هوایی؟ پر اکسیژن عادت
چه شب هایی؟ همه دلتنگ سپیده
چه صدایی؟ پر نت های کشیده
روز سوم روز بازی
گل یا پوچ و سنگ و شیشه
خنده ی تو ترد و تازه
روز چهارم خط خطی شد
دفتر مشق سپیده
دست های جوهری مون هم
تو نگو به گل رسیده
پنجمین روز من تو
روز خلق این ترانه
انفجار رود و جنگل
انفجاری عاشقانه . . .

راستی! ... نه! یادش نرفته، همیشه در یادش خواهد بود:
در اندیشه ی پیچیک های عاشق
شب، با نفس یاد او می گردد صبح...