کی بود کی بود

اون که یه شب پا توی خواب من گذاشت

تو جشن تنهایی من

هدیه می کرد هر چی که داشت

کی بود مثل شاپریا

چارقد ابر رو وا می کرد

سبد سبد مروارید اشک تو بغض من رها میکرد

یادش بخیر شاپرک هم مهمون من بود تا سحر

کاشکی به من نگفته بود

یه روز نمیاد از سفر

کی بود کی بود چشم هاشو بست

پشت هزار تا کوه نشست

به جرم این فاصله ها

آخرش از غصه شکست

کاشکی به من نگفته بود

شاپریا رفتنین

ستاره های بی نشون تو قصه ها موندنین

کی بو کی بود

بعد یه عمر تو خواب چشم من دوید

من رو به دست عشق سپرد

خودش به فردا نرسید