روزها و شبهای زیادی را به ذوق آمدنت؛ مشتاقانه و صبور؛ به نظاره آسمان و آمد و شد خورشید گذرانده ام و شبها روییدن ستاره ها را ستوده ام که تو می آیی .

آسمان را به نام تو شناخته ام و سپیده صبح را با نام تو نوشیده ام. در شعر شاعران؛ در نقاشی های دل انگیز و در نامه های عاشقانه، فقط تو را دیده ام.

اگر به کوهستان قدم نهاده ام، بهانه ام تو بوده ای؛ اگر به دریا سلام کرده ام؛ اگر چشمهایم را در زلال ترین و پاک ترین چشمه ها شسته ام؛ اگر از نیلوفر ها نوشته ام؛ به خاطر تو بوده است.

با تو گوشه گوشه دنیا زیباست، با تو همه افق ها؛ باران ها؛ درخت ها و دشت ها دیدنی است. با تو همه دره ها؛ سنگ ها؛ حتی کویر خشک هم دوست داشتنی است.

با صدای تو می توان زمزمه پرندگان؛ تپش قلب بی قراران و صدای آرام ملکوت را شنید!