بیا که دل زفراقت به  تنگ می آید
بیا که شهد به کامم شرنگ می آید

بیا که دیده ی من با تمام بینائی
در آن بجز رخ تو تیره رنگ می آید

بیا که تیر غمت بر دلم فرود آمد
به قلب من زکمانت خدنگ می آید

بیا که آتش عشقت مدام در جانم
چو دشمنی است که با تن به جنگ می آید

مراست سنگ بلورین به چنگ دیده بیا
که شیشه دل تنگم به سنگ می آید

نگویمت زجمالت نقاب برگیری
مرا زپرده ی بر  دیده ننگ می آید

بیا غزال غزل وقت وقت جولان است
چرا که شاهد «مشعر» قشنگ می آید

شعر از دوست ارجمند «محمدعلی مشایخی»