فردا آنجا خواهم بود، آنجا که عطر یاسمن در هوا پیچیده و سوسن و لاله همه جا دمیده است. آنجا هوا چنان لطیف است که دل سنگ شور می زند و درخت به روی پا بند نمی شود. شعر و موسیقی از آسمان رحمت فرو  می ریزد و شبنم مهر و محبت از برگهای در و دیوار بیرون می تراود. تا چشم کار می کند تصویر زیبایی است و تا گوش می شنود داستان مشتاقی است. همه شامه ها پر از عطر بنفشه...

آنجا همه قامت ها کشیده و چهره ها چون گل شکفته است. مردمش نه چین و شکنی بر پیشانی و نه کینه ای در دل دارند. جز نیکی، باری بر دوش نمی کشند و جز صفا، راهی نمی پیمایند. زبانشان همان برق نگاه محبت است و لبخندشان درمان درد.

آنجا بر سر دخترانشان تاج گل می نهند و آنان را همچون حریر گرانبها، عزیز می دارند. بر دل پسرانشان نشان ادب می کارند و آنان بر سر گذر عشق، محبت به همنوع هدیه می دهند.  در خیابان فرشته آنجا، دخترانشان در کالسکه وقار، سرود دوستی می خوانند و پسرانشان سوار بر مرکب معرفت، به سوی عشق می رانند.

آنجا شاعران همه گرد آمده اند. هر یک از دیگری شیداتر، برای شب شعرشان شادی به ارمغان می برند و عشق به هم هدیه می دهند و همه واله و شیدای همدیگرند.

آنجا عاشق و معشوق کنار همند و ساعتها با هم خلوت دیدار دارند و عجب که از هم سیر نمی شوند. روحشان در آسمان معنی در پرواز است و تن شان روح بی قرار را بر دوش می کشد... و آنجا ...... تو سوار بر براق عشق، همچو  نوری در حال پرواز به اوج آسمان .... به سوی دوست...

اشتباه نکنید! آنجا بهشت نیست همان «شهر عاشقان» است. هر که عاشق است ثبت نام کند و دعوتنامه بگیرد و مهیا شود و کلبه ای از جنس محبت رزرو کند. یادتان باشد که فقط عاشقان را گذر از دروازه آن شهر میسر است و هر که عاقل است نیاید که دروازه شهر از جنس آتش است و سوزان.

عید وصال بر عاشقان مبارک باد.