"و حالا می خواهم قلب سمج و ناشناس خود را از انزوای خود به طرف تو پرتاب کنم و این خیال مدتهاست که ذهن مرا تسخیر کرده است."

عشقی را که دراعماق دلش ریشه دوانده بود با هنر نویسندگی و شاعری در هم آمیخت و با شهامتش، آفرینش سبکی نو را به نام خود ثبت کرد.

آقای کریمی اصرار داشت که بگوید نیما غیر از شهامت و شجاعت، تواضع و فروتنی عجیبی هم داشت، چون از او؛ که در آن موقع جوانی 20 ساله بوده؛ در مورد شعرهایش نظر می خواهد!
"من یک کوه نشین غیر اهلی، یک نویسنده گمنام هستم که همه چیز من با دیگران مخالف ..."

ای دل عاشقان! ای فسانه
ای زده نقش ها بر زمانه!
ای که از چنگ خود باز کردی
نغمه های همه جاودانه،

در پس ابرهایم نهان دار،
تا صدای مرا جز فرشته
نشنوند ایچ در آسمانها،
کس نخواند زمن این نوشته...