... روزگار در گذر ایام بی آنکه در انتظار پاسخ مساعد ما باشد به شتاب عقربه هایش را می چرخاند و من با وجود گذر سال، هیچ تغییری در این دل مجنون خود نمی بینم! خراش پنجه خورشید هنوز بر صورت دل، یادگاری های فراوان دارد...

تقریبا گوشه نشین شده ام! اگر نبود اصرار دوستان، شاید اون جناب ره پویان مدتها پیش دمش را روی کولش گذاشته بود و برای همیشه رخت از دیار ما بر کشیده بود! و آنچه هم در اندیشه می نویسم چیزی جز برای دل خود نیست. سایر احوالات، کما فی سابق است...

دلم   آشفته   آن   مایه   نازست   هنوز

مرغ  پر  سوخته  در  پنجه  بازست هنوز

جان  بلب  آمد  و لب بر لب جانان نرسید

دل  به  جان آمد و او بر سر نازست هنوز

همه خفتند به غیر از من و پروانه و شمع

قصه  ما  دو  سه  دیوانه دراز است هنوز

گرچه  رفتى  ز دلم حسرت روى تو نرفت

در  این  خانه  به  امید تو  بازست  هنوز

شعر از «عماد خراسانی»