غیر از  این  داغ  که  در سینه سوزان دارم          چه گل از گلشن عشق تو به دامان دارم

این همه  خانه   آشفته  و   مجموعه  رنج          یادگاری است که از آن زلف پریشان دارم

به   هواداریت   ای   پاک   نسیم  سحری          شور    آشفتگی    گرد     بیابان    دارم

مگذر ای  خاطره   هر  روز  از  کنارم  مگذر          موج  بی ساحل اشکم، سر  توفان دارم

خار  خشکم   مزن  ای برق به  جانم آتش         که   هنوز   آرزوی   بوسه    باران   دارم

غنچه آسان نشوم خیره به خورشید سحر         من که با عطر  غمت سر به گریبان دارم

شمع   سوزانم  و   روشن   بود از   آغازم          که من سوخته سامان چه به پایان دارم