سلام. چه خوبه آدما از ترنم انديشه هاشون هم گذر كنن.

داشتم يكي يكي از همه داخل وبلاگاشون خداحافظي مي كردم تا برسه به شما البته نمي خواستم اينجا مزاحم حرفاي دلتون بشم و گفتم شايد با آف خداحافظي كنم بهتره ولي شما انگاري به من پيشدستي كردي، خب پس همين جا خدا حافظي مي كنم.

خب يك مسافر ديگه از اينكه اين مدت همراهيم كرديد واقعا ممنونم و لطفها و مهربونياتون رو فراموش نمي كنم. و تو اين مدت اگه حرف نسنجيده اي از ما شنيدي و زياد شوخي كردم از شما معذرت مي خوام و حلالم كنيد.

ميلاد حضرت امام مهدي عليه السلام رو هم بهتون تبريك مي گم و انشالله همه دعاهاتون مستجاب بشه و هر چي از خدا مي خواين بهتون بده. ما رو هم دعا كنيد. از شعر قشنگتون هم خيلي ممنونم. آره واقعا هيچ كس از دل هيچ كس خبر نداره و شايد همين يه مزيت خوب باشه كه غصه ي آدما كمتر باشه... باشه چشم چون بهار نزديكه مي خنديم..... واسه اين نوشته هاي داخل وبلاگتون هم نمي تونم نظر بدم چون حرف دلتون رو خودتون بهتر از همه مي فهميد و واژه ي زيبا و قشنگ بود حق مطلب رو ادا نمي كنه.

يه نوشته هم يادگاري واستون مي ذارم. يه نوشته كه خيلي دوستش دارم و مال پارساله. البته اگه دستكاري بشه خيلي بهتر مي شه ولي من هيچكدوم از نوشته هام رو تغييري داخلش نمي دم تا همونجوري كه بوده بمونه چون اصلا وقت نوشتن به دنبال واژه و كلمه ي بهتر واسه قشنگ تر شدن متن نمي گردم.

اگه فرصت كنم حتما به وبلاگتون سر ميزنم.

هميشه شاد و موفق باشيد و خدانگهدارتون.