صبر پروا از دل ديوانه ات مي کند
عشق ، خالي ديده ميدان را و غوغا مي کند
اي ترنم ! از عافيت با تو سخن گفتن خطاست
در هواي سوختن پروانه پر، وامي کند
ساحل آرامشت درياي سبز چشم اوست
کز فراقش سيل اشکت کار دريا مي کند......
انديشه !
با بال شکسته پر کشيدن هنر است
اين را همه پرندگان مي دانند .
