آسمان همچو صفحه دل من ................ روشن از جلوه های مهتابست
امشب از خواب خوش گریزانم ............ که خیال تو خوش تر از خوابست

خیره بر سایه های وحشی بید ......... می خزم در سکوت بستر خویش
باز دنبال نغمه ای دلخواه ................. می نهم سر به روی دفتر خویش

تن صدها ترانه می رقصد  ................................... در بلور ظریف آوایم
لذتی ناشناس و  رویارنگ .................... می دود همچو خون به رگهایم

آه ! گوئی زدخمه دل من ............................  روح شبگرد مه گذر کرده
یا نسیمی در این ره متروک ....................... دامن از عطر یاس تر کرده

...
در خیالم ستاره ای پر نور  ......................... می درخشد میان هاله راز

ناشناسی درون سینه من .................... پنجه بر چنگ و رود می ساید
همره نغمه های موزونش  .............................. گوئیا بوی عود می آید

آه ! باور نمی کنم که مرا  ......................... با تو پیوستنی چنین باشد
نگه آن دو چشم شور افکن ................. سوی من گرم و دلنشین باشد

بی گمان زان جهان رویایی ............... زهــــره بر من فکنده دیده عشق
می نویسم به روی دفتر خویش ..... «جاودان باشی ای سپیده عشق»